Pokuta

 

pokuta

Sakrament pokuty i pojednania – jeden z sakramentów w katolicyzmie,polega na wyznaniu grzechów przez wiernego (zwanego penitentem) duchownemu (zwanemu spowiednikiem).
Sakrament pokuty jest spotkaniem z przebaczającym Chrystusem w znaku sakramentalnym, który odpuszcza grzechy przez posługę kapłana. Wierny dostępuje jednocześnie pojednania z Kościołem, któremu grzesząc zadał ranę. Sakrament pokuty ustanowił Jezus Chrystus w dniu swego zmartwychwstania, mówiąc do Apostołów: „Weźmijcie Ducha Świętego! Którym grzechy odpuścicie, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane” (J 20, 22-23). Władza ta została przekazana Apostołom, a przez nich biskupom i kapłanom.
Z sakramentem pokuty wiążą się odpusty.
Odpust jest to częściowe (odpust cząstkowy) lub zupełne (odpust zupełny) darowanie przez Kościół poza sakramentem pokuty i pojednania kary doczesnej, jaką winien człowiek ponieść za popełnione grzechy. Odpust zakłada osobiste nawrócenie się, przy grzechach śmiertelnych przyjęcie sakramentu pokuty, a gdy chodzi o uzyskanie odpustu zupełnego – przyjęcie ponadto Komunii Świętej. Tym którzy dopełniają określonych warunków (przede wszystkim modlitwa, czasem nawiedzenie wyznaczonych kościołów), Kościół udziela odpustu na mocy skarbu zasług zadośćuczynnych Jezusa Chrystusa.

Modlitwy przed rachunkiem sumienia

Prośba o Światło Ducha Świętego

Przyjdź Duchu Święty,
oświeć mój rozum,
bym pozna! moje grzechy.
Wzbudź w moim sercu żal
i spraw, bym szczerze dążył do poprawy.

O Łaskę Skruchy

Wszechmogący i najłaskawszy Boże, który dla spragnionego ludu wyprowadziłeś ze skały źródło wody żywej, wywiedź z twardego serca mojego łzy skruchy, abym mógł opłakiwać swoje grzechy i zasłużył u Twego miłosierdzia na ich odpuszczenie.
Proszę Cię, Panie Boże, wejrzyj łaskawie na moje modlitwy, które zanoszę do Ciebie, i wyciśnij z moich oczu strumienie łez, abym mógł nimi ugasić płomienie kary, na którą zasłużyłem swoimi grzechami.
Panie Boże, wlej w moje serce łaskę Ducha Świętego, niech ona sprawi, abym łzami skruchy obmył zmazy swoich grzechów i dostąpił z Twojej dobroci upragnionego przebaczenia. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Do Chrystusa Ukrzyżowanego

Dobry i najsłodszy Jezu, upadam na kolana przed obliczem Twoim i w największej żarliwości ducha proszę Cię i błagam, abyś wszczepi! w serce me najżywsze uczucia wiary, nadziei i miłości oraz prawdziwą skruchę za grzechy moje i silną wolę poprawy. Oto z głębokim uczuciem i bólem serca oglądam w duchu pięć ran Twoich i myślą w nich się zatapiam, mając przed oczyma to, co w usta Twoje, o dobry Jezu, włoży! już prorok Dawid: Przebili ręce moje i nogi moje, policzyli wszystkie kości moje. Daj mi poznać moją grzeszność oraz Twoje nieskończone miłosierdzie.

Rachunek Sumienia i Spowiedż

Wieczorem owego pierwszego dnia [...] przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł [do Apostołów]: ?Weźmjcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane" (J 20,19.22-23).

Droga powrotu do Boga, nazywana nawróceniem zakłada odwrócenie się od popełnionych grzechów oraz mocne postanowienie zerwania z grzechem w przyszłości Zródłem zaś nawrócenia jest nadzieja na miłosierdzie Boże.

Sakrament pokuty składa się z trzech aktów penitenta oraz z rozgrzeszenia dokonanego przez kapłana. Aktami penitenta są: żal za grzechy, spowiedź czyli ujawnienie grzechów przed kapłanem oraz postanowienie wypełnienia zadośćuczynienia i czynów pokutnych.


Żal za grzechy (nazywany także ?skruchą") powinien wypływać z motywów rodzących się z wiary. Jeśli jego źródłem jest miłość do Boga, mówimy, że jest on ?doskonały", jeśli opiera się na innych motywach, nazywamy go ?niedoskonałym".

Kto chce dostąpić pojednania z Bogiem i Kościołem, musi wyznać przed kapłanem wszystkie grzechy ciężkie, których jeszcze nie wyjawił, a które przypomniał sobie po starannym zbadaniu własnego sumienia. Wyznawanie grzechów powszednich nie jest samo w sobie konieczne, niemniej jest przez Kościół żywo zalecane. Spowiednik nakazuje penitentowi wypełnienie pewnych czynów "zadośćuczynienia" lub ?pokuty" , by przez to wynagrodził szkody spowodowane przez
grzech, i postępował w sposób godny ucznia Chrystusa.
Tylko kapłani, którzy zostali upoważnieni przez władzę kościelną do spowiadania, mogą w imieniu
Chrystusa udzielać odpuszczenia grzechów.

Skutki duchowe sakramentu pokuty są następujące:
pojednanie z Bogiem, przez które penitent odzyskuje laskę;
pojednanie z Kościołem;
darowanie kary wiecznej, spowodowanej przez grzechy śmiertelne;
darowanie, przynajmniej częściowe, kar doczesnych, będących skutkiem grzechu;
pokój sumienia;
wzrost sil duchowych do walki, jaką musi prowadzić chrześcijanin.

Indywidualna i integralna spowiedź z grzechów ciężkich oraz rozgrzeszenie stanowią jedyny
zwyczajny sposób pojednania się z Bogiem i Kościołem.

Modlitwy pokutne

MODLITWA PRZED SPOWIEDZIĄ
Panie Jezu, chcę Ci wyznać z całą szczerością wszystkie moje grzechy. Dlatego proszę Cię, daj mi Twego Ducha, aby oświecił moje serce i rozum, bym przypomniat sobie wszystko zło, jakiego się dopuściłem od ostatniej spowiedzi świętej w moich słowach,myślach, uczynkach i zaniedbaniach.

Spowiedż Święta

Uklęknij i pozdrów księdza słowami:
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.
Następnie przeżegnaj się:
W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
Ksiądz uczyni nad tobą znak krzyża, mówiąc:
Bóg niech będzie w twoim sercu, abyś skruszony w duchu wyznał swoje grzechy.
Odpowiedz:
Amen.

Przedstaw się:
Jestem... (kawalerem, panną, ojcem, matką itp.).
Ostatni raz spowiadałem się...
Rozgrzeszenie otrzymałem... (albo. nie otrzymałem
Pokutę odprawiłem... (albo: nie odprawiłem).
Na ostatniej spowiedzi zapomniałem wyznać że...(jeśli zapomniałeś jakiś grzech ciężki)
Od ostatniej spowiedzi obraziłem Pana następującymi grzechami:

Wyznaj teraz swoje grzechy.
Zakończ wyznawanie grzechów słowami:
Więcej grzechów nie pamiętam, za wszystkie szczerze z miłości do Boga żałuję i postanawiam się z nich poprawić. Proszę Boga o przebaczenie, a Ciebie, ojcze, o naukę i zbawienną pokutę.
Ksiądz może pouczyć spowiadającego się, a następnie naznacza pokutę I udziela rozgrzeszenia:

BÓG, OJCIEC MIŁOSIERDZIA,
KTÓRY POJEDNAŁ ŚWIAT ZE SOBĄ
PRZEZ ŚMIERĆ I ZMARTWYCHWSTANIE
SWEGO SYNA
I ZESŁAŁ DECHA ŚWIĘTEGO
NA ODPUSZCZENIE GRZECHÓW
NIECH CI UDZIELI PRZEBACZENIA
I POKOJU PRZEZ POSŁUGĘ KOŚCIOŁA
JA ODPUSZCZAM TOBIE GRZECHY
IMIĘ OJCA I SYNA, I DUCHA ŚWIĘTEGO

Odpowiedz:
Amen.

Następnie ksiądz może jeszcze dodać:
Wysławiajmy Pana, bo jest dobry.

Odpowiedz:
Bo Jego miłosierdzie trwa na wieki.

Ksiądz odpowie:
Idź w pokoju.

Modlitwy po spowiedzi

Postanowienie Pokuty

Panie Boże, który odnowiłeś nas na podobieństwo swojego Syna, spraw, abyśmy doznawszy miłosierdzia świadczyli wśród świata o Twojej miłości. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Przyrzekam, mój Jezu, że uczynię wszystko, bym Cię nie zasmucał grzechami. Duchu Święty, dopomóż mi, bym zachował czystą duszę i unikał grzechu. Amen.

Dziękuję Ci, Panie Jezu Chryste, za łaskę pojednania z Tobą. Daj mi jeszcze odwagę i moc, bym umiał przeprosić, naprawić i zadośćuczynić moim bliskim to wszystko, czym ich skrzywdziłem. Amen.

Dzięki Ci, Jezu, za odpuszczenie moich grzechów Ty wiesz że pomimo moich upadków kocham Cię i
chcę być z Tobą. Dziękuję Ci za łaskę sakramentalną, która mnie umacnia do walki z grzechem.
Amen.

Namaszczenie chorych

namasz

 

Kościół wierzy i wyznaje, że wśród siedmiu sakramentów istnieje jeden specjalnie przeznaczony do umocnienia osób dotkniętych chorobą - namaszczenie chorych:
Szczególny dar Ducha Świętego. Pierwszą łaską sakramentu namaszczenia chorych jest łaska umocnienia, pokoju i odwagi, by przezwyciężyć trudności związane ze stanem ciężkiej choroby lub niedołęstwem starości. Ta łaska jest darem Ducha Świętego, który odnawia ufność i wiarę w Boga oraz umacnia przeciw pokusom złego ducha, przeciw pokusie zniechęcenia i trwogi przed śmiercią. Wsparcie Pana przez moc Jego Ducha ma prowadzić chorego do uzdrowienia duszy, a także do uzdrowienia ciała, jeśli taka jest wola Boża. ponadto, "jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone" (Jk 5,15).
Zjednoczenie z męką Chrystusa. Przez łaskę tego sakramentu chory otrzymuje siłę i dar głębszego zjednoczenia z męką Chrystusa. Jest on w pewien sposób konsekrowany, by przynosić owoc przez upodobnienie do odkupieńczej śmierci Zbawiciela. Cierpienie - następstwo grzechu pierworodnego - otrzymuje nowe znaczenie: staje się uczestnictwem w zbawczym dziele Jezusa

SAKRAMENT NAMASZCZENIA CHORYCH

Adresy chorych proszę zgłaszać w zakrystii.
W przypadkach nagłych proszę wzywać kapłana w dowolnym czasie, na pewno przybędzie udzielając cierpiącym i umierającym stosownych sakramentów.

Małżeństwo

mal

 

Sakrament małżeństwa to nierozerwalny związek ochrzczonych: mężczyzny i kobiety, których Chrystus uświęca i uzdalnia do spełniania obowiązków małżeńskich i rodzinnych. Małżeństwo chrześcijańskie jest jedno tzn. jest to związek jednego mężczyzny z jedną kobietą. Przez sakrament małżeństwa małżonkowie tworzą związek nierozerwalny, czyli raz ważnie zawarte małżeństwo sakramentalne łączy dwoje ludzi aż do śmierci jednego z małżonków. Decyzja o przyjęciu sakramentu małżeństwa jest decyzją życiową i nie powinno się jej podejmować pochopnie lub pod jakimkolwiek przymusem.

Bierzmowanie

 

Bierzmowanie jest drugim, sakramentem wprowadzającym nas w dojrzałe życie chrześcijańskie. W księdze Dziejów Apostolskich czytamy, że Apostołowie modlili się nad ochrzczonymi, wkładali na nich ręce i otrzymywali Ducha Świętego" (Dz 8,17). Bierzmowanie uzupełnia zatem łaskę chrztu i daje w darze Ducha Świętego" (Dz 2,38). Kościół poucza, że bierzmowanie ściślej wiąże z Kościołem", dlatego też jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej" (KK 11). Dlatego nowy katechizm poucza, że Bierzmowanie jest to sakrament, który udoskonala łaskę chrztu; dzięki niemu otrzymujemy Ducha Świętego, który utwierdza nas w synostwie Bożym, i pomaga nam odważniej dawać świadectwo o wierze chrześcijańskiej słowem i czynem".

Wymagane dokumenty do przyjęcia bierzmowania:



świadectwo chrztu

deklaracja
zaświadczenie o uczęszczaniu na lekcję religii, w przypadku osób starszych ostatnie świadectwo z religii.

Przygotowanie do bierzmowania odbywa się w parafii miejsca zamieszkania. W wyjątkowych sytuacjach może odbyć się w innej parafii po otrzymaniu pisemnej zgody swojego księdza proboszcza.

Dokumenty należy złożyć w kancelarii parafialnej w trakcie przygotowania do przyjęcia Sakramentu Bierzmowania.

Udzielanie Sakramentu Bierzmowania młodzieży następuje w ósmej klasie szkoły podstawowej. Przyjęcie bierzmowania poprzedzone jest katechezą szkolną oraz trzyletnią formacją parafialną, na którą składają się katecheza liturgiczna, żywy udział w Liturgii Kościoła (Eucharystia, nabożeństwa, modlitwa), udział w rekolekcjach parafialnych oraz zaangażowanie w życie własnej Parafii.

Kapłaństwo

 

kaplanstwo

Kapłaństwo jest przedłużeniem ramion Chrystusowych, błogosławiących, rozgrzeszających, jest ciągłym przepowiadaniem Chrystusowej nauki i uobecnianiem Jego Ofiary. Czynić to mogą jednak tylko powołani, przygotowani i wyświęceni przez Kościół. P owołanie jest łaską, która musi trafić na odpowiedni grunt, aby się przyjęła. Musi być otoczone szczególną troską, mieć odpowiednie środowisko rodzinne i towarzyskie, aby się rozwinęło. Musi być przez samego powołanego do służby strzeżone, aby nie zgasło. O tę szczególną atmosferę i klimat duchowy każe Kościół zabiegać rodzinom powołanych, a wszystkim wiernym każe się modlić o dobrych kapłanów i diakonów.

Eucharystia

 

1200px Juan de Juanes 002

Eucharystia jest pamiątką Paschy Chrystusa, to znaczy dzieła zbawienia wypełnionego przez Jego życie, śmierć i zmartwychwstanie. Dzieło to uobecnia się w czynności liturgicznej. Jest to więc pamiątka w innym znaczeniu niż tylko wspomnienie wydarzeń minionych. Wierzymy, że podczas sprawowania Eucharystii w czynnościach liturgicznych uobecnia się i staje się dostępna dla nas Ofiara Chrystusa.

Eucharystia jest sakramentem dziękczynienia i uwielbienia Ojca za Jego dzieło stworzenia, odkupienia i uświęcenia, które Kościół w imieniu całego stworzenia składa Ojcu przez Chrystusa i z Chrystusem w Duchu Świętym.

Eucharystia jest centrum i szczytem życia Kościoła, ponieważ Chrystus włącza Kościół i wszystkie jego członki do swojej ofiary uwielbienia i dziękczynienia. Przez tę ofiarę Chrystus rozlewa łaski zbawienia na swoje Ciało, którym jest Kościół.

W Eucharystii Chrystus obecny jest w wieloraki sposób: w swoim słowie, w modlitwie Kościoła, w poszczególnych członkach, w zgromadzeniu liturgicznym, w osobie szafarza, a w wyjątkowy sposób pod postaciami eucharystycznymi w znaku chleba i wina, które stają się Jego Ciałem i Krwią. Znaki te wyrażają i komunikują nam Jego Miłość. Eucharystia jest więc także Ucztą Komunii, jedności i miłości.

Chrzest

images 2

 

Chrzest jest to pierwszy i najpotrzebniejszy Sakrament, który gładzi grzech pierworodny, daje nam życie nadprzyrodzone i czyni nas członkami Kościoła katolickiego.
Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. (Mt 28,19)
Chrzest jest też najpotrzebniejszym sakramentem. Kto bowiem nie przyjmie sakramentu chrztu, nie może uzyskać zbawienia według słów Pana Jezusa: „Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i Ducha Świętego, nie może wejść do Królestwa Bożego” (J 3,5). Kościół katolicki udziela chrztu świętego, posłuszny rozkazowi Zbawiciela: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” (Mt 28, 19).
Sakramentu chrztu udzielają w sposób uroczysty biskupi i kapłani, a za ich zezwoleniem także diakoni. W nagłej potrzebie może ochrzcić każdy człowiek, nawet niechrześcijanin, musi mieć jednak zamiar czyli intencję rzeczywiście ochrzcić, czyli spełnić to, co spełnia Kościół udzielając chrztu świętego.

Do chrztu uroczystego, którego udziela biskup, kapłan lub diakon, używa się wody zwykłej, którą poświęca się przed samym chrztem. W razie nagłego wypadku można użyć zwykłej nie poświęconej wody.

Chrzest daje łaskę uświęcającą, a tym samym gładzi grzech pierworodny, u dorosłych zaś także wszystkie grzechy przed chrztem popełnione; odpuszcza również całą karę za popełnione przed chrztem grzechy, tak doczesną jak i wieczną. Dlatego słusznie nazywamy chrzest, Sakramentem Odrodzenia w Chrystusie. Przez chrzest stajemy się członkami Kościoła Chrystusowego i możemy korzystać ze wszystkich łask, jakie Pan Jezus zostawił w Kościele, a które są nam potrzebne do uświęcenia się. Chrzest wyciska wreszcie na duszy ludzkiej znak czyli znamię. Dlatego chrzest można przyjąć tylko raz w życiu.

Chrzest może przyjąć każdy nieochrzczony, tak niemowlę, jak i dorosły człowiek. Człowiek dorosły musi pragnąć przyjąć ten Sakrament, poznać główne prawdy wiary Chrystusowej i uwierzyć w te prawdy, a także wzbudzić żal za grzechy przed chrztem popełnione.

Przy chrzcie otrzymujemy imię Świętego, który ma być nam w życiu wzorem i patronem.

Rodzicami chrzestnymi mogą być tylko praktykujący katolicy, którzy przyjęli sakrament bierzmowania. Mają oni wraz z rodzicami naturalnymi dbać o katolickie wychowanie swego chrześniaka.

Pogrzeb

pogrzeb2 kopia

"Ja jestem zmartwychwstanie i życie , kto wierzy we Mnie, choćby i umarł ,

 żyć będzie, a każdy ,kto żyje i wierzy we Mnie ,nie umrze na wieki."

„Chrześcijański sens śmierci ukazuje się w świetle Misterium Paschalnego Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa, w którym złożyliśmy naszą jedyną nadzieję. Chrześcijanin, który umiera w Chrystusie Jezusie, „opuszcza to ciało i staje w obliczu Pana”. (KKK 1681).

Obrzędy pogrzebu zaliczane są do sakramentaliów, a nie sakramentów.

Chrześcijański sens śmierci ukazuje się w świetle Misterium Paschalnego Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa, w którym złożyliśmy naszą jedyną nadzieję. Chrześcijanin, który umiera w Chrystusie Jezusie, "opuszcza to ciało i staje w obliczu Pana" KKK 1681

Dzień śmierci jest dla chrześcijanina, po zakończeniu jego życia sakramentalnego, dopełnieniem nowych narodzin rozpoczętych na chrzcie; jest ostatecznym "upodobnieniem" go do "obrazu Syna", którego udziela namaszczenie Duchem Świętym; jest uczestnictwem w Uczcie Królestwa, zapoczątkowanej w Eucharystii, nawet jeśli zachodziłaby jeszcze potrzeba ostatecznego oczyszczenia, by móc przywdziać szatę godową ( KKK 1682 ).

Eucharystia stanowi centrum paschalnej rzeczywistości śmierci chrześcijańskiej. Wtedy właśnie Kościół wyraża swoją skuteczną jedność ze zmarłym, ofiarując Ojcu, w Duchu Świętym, ofiarę śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Prosi on wówczas, by jego dziecko zostało oczyszczone z grzechów oraz ich skutków i zostało przyjęte do paschalnej pełni Uczty w Królestwie niebieskim (KKK 1689 ).

MODLITWY ZA ZMARŁYCH W CZYŚĆCU CIERPIĄCYCH

Panie, Boże Wszechmogący, ufając Twemu wielkiemu Miłosierdziu zanoszę do Ciebie moją pokorną modlitwę: wyzwól duszę Twego sługi (Twojej służebnicy) od wszystkich grzechów i kar na nie. Niech święci Aniołowie jak najprędzej zaprowadzą ją z ciemności do wiekuistego światła, z karania do wiecznych radości. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Panie, nakłoń Twego ucha ku naszym prośbom, gdy w pokorze błagamy Twego miłosierdzia; przyjmij duszę sługi Twego N., której kazałeś opuścić tę ziemię, do krainy światła i pokoju i przyłącz ją do grona Twych wybranych. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Boże, Ty nam nakazałeś miłować wszystkich ludzi jak braci i siostry, także tych, których śmierć zabrała z tej ziemi. Wszyscy bowiem żyjemy w Tobie, wszyscy zjednoczymy się z Tobą w jednej wierze i miłości. Dopomóż nam, miłosierny Boże, zawsze dążyć ku temu zjednoczeniu, z miłością pomagając naszym żyjącym braciom i siostrom radą i dobrym przykładem, a zmarłym modlitwą i zasługami płynącymi z naszych dobrych uczynków. Racz przyjąć tę modlitwę, a przez nieskończone Miłosierdzie Twoje, przez Mękę i Śmierć Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, naszego Zbawiciela i Odkupiciela, zmiłuj się nad duszami zatrzymanymi w czyśćcu, które muszą odpokutować za swoje grzechy, zanim wejdą do Twojej chwały. Ześlij im Ducha Twego, Pocieszyciela, aby je oświecił światłem i Twoją łaską oraz umacniał w nadziei Twego Miłosierdzia. Racz je wprowadzić do Królestwa Twojej chwały za przyczyną Najświętszej Maryi Panny i wszystkich Twoich świętych, jak również przez modlitwy Twego świętego Kościoła i nas wszystkich, niegodnych sług Twoich, którzy błagamy dla nich o Twe zmiłowanie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

O Boże mój, miłuję Cię nade wszystko dla Twej nieskończonej dobroci i żałuję z całego serca, że Ciebie, moje Dobro Najwyższe, tak wiele razy obraziłem. Udziel mi swej łaski, abym wytrwał w dobrym i nie powracał już do dawnych moich grzechów. Zmiłuj się nade mną, a także nad duszami cierpiącymi w czyśćcu, które miłują Cię z całego serca i ze wszystkich swoich sił. Wysłuchaj błagania, jakie zanoszę za nimi i udziel mi łaski, o którą proszę przez ich wstawiennictwo. Miej litość nade mną i nad biednymi duszami w czyśćcu. O Maryjo, Matko dusz w czyśćcu cierpiących, uproś im jak najszybsze uwolnienie z czyśćca i wieczny odpoczynek w niebie. Amen.

Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie, a światłość wiekuista niechaj im świeci.

Chrzest